©Stad Gent - Dienst Toerisme
Begijnen waren alleenstaande vrouwen die samen als een katholieke gemeenschap in een ‘begijnhof’ leefden. Ze legden geen geestelijke geloften af maar moesten beloven de regels van het hof te volgen zolang ze begijn bleven. De drie voornaamste regels waaraan ze zich moesten houden waren gehoorzaamheid aan de oversten, kuisheid en sober leven. In tegenstelling tot kloosterlingen moesten begijnen in hun eigen levensonderhoud voorzien.
Het Groot Begijnhof Sint-Elisabeth werd tussen 1873 en 1874 gebouwd in een vrij hallucinante operatie: in minder dan twee jaar werden door 18 aannemers en 600 arbeiders in totaal 80 huizen, 14 conventen, een ‘groothuis’, een infirmerie, een kapel en een kerk opgetrokken.
Een UNESCO-bezienswaardigheid in Gent
De ideale plek om tijdens je weekendje weg even weg te vluchten van het energieke Gent. Het is een uitzonderlijk groot begijnhof, net buiten de stad in de deelgemeente Sint-Amandsberg. Hier woonden ooit zeshonderd begijnen. Begijntjes zijn er allang niet meer, maar de verstilde rust is en blijft er uniek. Het Groot Begijnhof is één van de twee Gentse begijnhoven die in de lijst van het UNESCO-Werelderfgoed opgenomen is.
