Van Eyck recepten December

Wist je dat? Het verspreidingsgebied van peperkoek, in de vorm van gingerbread, Lebkuchen en pain d’épices, zich vanaf de voet van de Alpen tot Noord-Europa uitstrekt? In Zuid-Europa wordt tot op vandaag voornamelijk nougat gegeten. Ook in de 15de eeuw was dit al het geval.
Rond het kloostercomplex van de Sint-Baafsabdij vond je rond 1330 een wijk die de Sint-Baafsvesten werd genoemd. Daar waren twee beboomde groenzones: enkel de zone die tussen de abdij en de vesten lag was vrij toegankelijk: hier zou de bijgaard gelegen zijn. Gewone stervelingen konden vrij een ommetje maken.
De vroegste vermelding van de bijngart dateert uit de periode 1262- 1279. Waarom uitgerekend dit terrein zo werd genoemd, weten we vooralsnog niet. Wel is bekend dat honing in deze bijna suikerloze tijden een zeer gegeerd snoepje was. In de oudst bewaarde Gentse stadsrekeningen (1314-1315) vinden we een vermelding terug van een belasting op zeem, die goed was voor een niet te versmaden 0,8% van de stadsontvangsten.
Vanaf de 13de eeuw duiken overal peperkoekbakkers of lijfcouckbakkers op in de belangrijkste steden van Noord-West Europa. Blijkbaar deed de Gentse peperkoek de harten op hol slaan. In een Gentse keure van 1441 lezen we over een Gentse crudenier die “machtlich was te vercoopene zijne specie en lyfcoucken al Vlaenderen duere”. Verder schrijft een chauvinistisch auteur als Marcus van Vaernewijk (1516-1569) in de 16de eeuw het volgende neer: “van pepercoecken te backen, virtuies en goed, heeft Gent de name boven alle andere steden die men vindt”.
Ingrediënten voor 4 personen:
SPECERIJEN
STOOFVLEES
Ingrediënten voor 4 personen: