Wes­ter­be­graaf­plaats

Gelegen op een 19 meter hoge heuvel is Campo Santo natuurlijk de bekendste begraafplaats van Gent. Men lijkt weleens te vergeten dat de Westerbegraafplaats vele malen groter is en ook enkele klinkende namen een laatste rustplaats bezorgt. Daarbij kan je onder andere denken aan Cyriel Buysse, de Vlaamse schrijver van onder andere Het gezin van Pamel en Virginie Loveling, een dichteres wier naam voortleeft in het overheidsgebouw naast het Sint-Pietersstation. De Westerbegraafplaats bevat ook een militair kerkhof waar onder andere een 200-tal Vlaamse en 195 Britse soldaten rusten. Allen slachtoffers van de Eerste Wereldoorlog.

In 1862 vatte de toenmalige Gentse burgervader Charles de Kerckhove de Denterghem het plan op om deze begraafplaats niet meer exclusief te reserveren voor christenen. Voortaan waren ook joden en protestanten welkom nadat ze hun laatste adem uitgeblazen hadden. Aangezien het bisdom hevige kritiek uitte tegen deze beslissing, kreeg de Westerbegraafplaats toen haar bijnaam “Geuzenkerkhof”. Geus is een verbasterde vorm van het origineel Franse woord gueux dat bedelaar betekent. Dit woord kende zijn oorsprong in de Tachtigjarige Oorlog toen het gebruikt werd als scheldwoord voor de protestanten en bij uitbreiding voor alles wat niet katholiek was.

Meer dan de helft van deze 23 hectare grond is groen. Uitermate geschikt voor een flinke wandeling dus. De Westerbegraafplaats werd aangelegd volgens de Engelse landschapsstijl. Met andere woorden, een dreef met beuken aan beide zijden leidt naar de imposante toegangspoort. Doorheen de grasvelden liggen kronkelende wandelpaden waar de Britse bourgeoisie graag flaneerde. De Stad Gent voorziet drie wandelroutes doorheen dit park met telkens een ander doelpubliek. Er is een wandeling die op kinderniveau de Grote Oorlog uitlegt en een wandeling voor volwassenen die zich willen verdiepen in datzelfde mondiale conflict. Er is eveneens een zoektochtwandeling voor het hele gezin!